Günlerdir, hoş olmayan bir takım söylentiler basında boy göstermeye başladı: Çift dil, özerklik, muhtar cumhuriyet… Medeniyet nedir bilir misiniz? Medeniyet, tarihin kör sahnelerinde şahlanan devletlerinin, bugün torunlarına bıraktığı mirastır. Medeniyet, aynı bayrak, aynı dil, aynı mazi altında birleşen insanlardır. Dünyada, tarihinde medeniyet olabilmeyi başaran ve hala yaşayan 6 kavim vardır: Fars, Arap, Hint, Yunan, Çin ve Türk. Türk kavmi ile ilgili ilk yazılı belgeler, VI. yüzyılda karşımıza çıkar. Üstelik karşımıza çıkan ilk metinler, edebi bir mahiyet taşır. Bu da bir dilin tam anlamıyla gelişimini bizlere gösterir.
Üstelik Türkçe, tarihin her devresinde RESMİ DİL STATÜSÜNDE kullanılmış, büyük göçlere, kültürel etkileşimlere rağmen yapısından hiçbir şey kaybetmemiştir. Dile kolay, VI. yüzyıldan beri resmi devlet dili olarak kullanılan bir dilden bahsediyoruz(İngilizlerin ilk yazılı belgeleri; X.yy.) YAZIK Kİ; bugün kendini bilmez bazı kimseler, tarihin tozlu sayfalarından beri resmi dil olarak kullanılan bir dilin yanına, başka bir dil daha eklemek istiyor. Biz bu vatan toprağında beraber, kardeşçe, dostça yaşarken, benim etnik topluluğumu aslında temsil etmeyen bazı kimseler, vatan toprağımı bölmek ve beni farklı medeniyetlerin altında ezmek istiyor. Kim demiş benim toprağımdaki vatandaşın özgür olmadığını? Yıllardır hoşgörü ve mazi birliği içinde yaşan toplumumuz, özgürlüklerin aslını her daim yaşamış ve yaşatmıştır.
Ey millet-i cevher uyan!
Kimseye kanma, aklımı kullan!
Bir millet ki beraber sevmiş ecdadını
Kırılmışken bulmuş, birlikle imdadını!
Küreselleşme ile günümüz toplumları yavaş yavaş çatırdamaya başladı. Bazı güçler “sayesinde” ulusal tarih bilinci parçalanmaya başladı. Biz bugün alışverişlerde, moda çılgınlığına, barlarda kadın vücuduna düşmüş gafletle uyurken, elin adamı girmiş toprağıma, sızmış bazılarının kanına.
Ey millet-i celil uyan! Silkelen, bak önüne. Kardeş kardeşe düştü, durum vahim! Benden olan, ben olan, bana karşı! Yapmayın, her gün beraber sokaktayız. Çocuklar beraber oynuyor, onlar düşman değil, kardeşler. Biz biriz, huzurluyuz, her şeyden öte mutluyuz. Bugün bu toprakta hep berabersek ortak ecdadımız sayesinde değil mi? Ortak ecdadımız yatmıyor mu bu toprakta? Peki, biz bugün bir olmazsak, kim gösterecek toprağı, kim söyleyecek ecdadının burada yattığını? Ben söyleyim: Kimse! Sen bölünürsen benden, ben yaşayamam! Sen bölünürsen benden, yaşayamazsın! Hiç et tırnaktan ayrılır mı? Tarih başka yazılır mı?
Bir söylenti var bugünlerde, endişeliyim! Kardeşim taş atıyormuş bana, hüzünlüyüm!
Bitsin artık bu kavga, biz biriz, milletiz, tekiz!